Rozmowy „okrągłego stołu” rozpoczęły się w Sali Kolumnowej w pałacu Urzędu Rady Ministrów przy Krakowskim Przedmieściu w Warszawie. Pierwsze spotkanie przybrało formułę obrad plenarnych. Następnie obradowano w trzech głównych zespołach roboczych: gospodarki i polityki społecznej, reform politycznych, pluralizmu związkowego. Obok głównych zespołów powołano także podzespoły tzw. Podstolników: rolnictwa, górnictwa, reformy prawa i sądów, stowarzyszeń, samorządu terytorialnego, młodzieży, środków masowego przekazu, nauki, oświaty i postępu technicznego, zdrowia i ekologii. Do dyskusji przystąpiły dwa obozy tzw. koalicja i opozycja. Po stronie koalicji można wymienić min. Stanisława Cioska, Andrzeja Gdula, Czesława Kiszczaka, Aleksandra Kwaśniewskiego i Janusza Reykowskiego. W reprezentacji opozycji tj. „Solidarności” kluczową rolę odegrali: Lech Wałęsa, Zbigniew Bujak, Władysław Frasyniuk, Bronisław Geremek, Jacek Kuroń, Tadeusz Mazowiecki i Adam Michnik. Czesław Kiszczak otwierając obrady zaproponował ich tryb, a wśród celów rokowań wymienił „niekonfliktowe wybory”. Lech Wałęsa zgodził się z proponowanym porządkiem i trybem rozmów.