We wrześniu Tadeusz Mazowiecki przedstawił Sejmowi skład nowego gabinetu, do którego weszli przedstawiciele OKP, ZSL, SD oraz pieciu ministrów z PZPR. Był to pierwszy niekomunistyczny rząd w Europie Środkowowschodniej. Wśród 24 członków Rady Ministrów połowa wywodziła się z „Solidarności”. PZPR otrzymało m.in. Ministerstwo Obrony Narodowej i Ministerstwo Spraw Wewnętrznych. Generałowie Kiszczak i Siwicki zatrzymali resort MSW i MON. Ministrem spraw zagranicznych został Krzysztof Skubiszewski, a ministrem pracy i opieki społecznej – Jacek Kuroń. Kluczowe stanowisko wicepremiera do spraw gospodarczych i ministra finansów objął Leszek Balcerowicz, który przystąpił do hamowania hiperinflacji oraz opracowania programu reformy gospodarczej. Nowy premier wygłosił expose, w którym stwierdził: „Przeszłość odkreślmy grubą linią. Odpowiadać będziemy jedynie za to, co uczyniliśmy, by wydobyć Polskę z obecnego stanu załamania”. Nakreślił również główne wytyczne przełomowej reformy politycznej oraz polityki zagranicznej i gospodarczej. Spośród 415 obecnych posłów za powołaniem rządu Tadeusza Mazowieckiego głosowało 402.