Sejm PRL przyjął dwie ustawy regulujące stosunki wyznaniowe: „O gwarancjach wolności sumienia i wyznania” oraz „O stosunku Państwa do Kościoła katolickiego”. Druga ustawa nadała osobowość prawną Kościołowi i jego instytucjom oraz zagwarantowała prawo tworzenia organizacji kościelnych i katolickich. Kościół otrzymał prawo posiadania własnych drukarń, stacji katolickich i telewizyjnych, a także kin, teatrów oraz wytwórni filmowych. Przyznano mu ponadto istotne ulgi podatkowe i celne, a mająca powstać komisja majątkowa miała zająć się zwrotem nieruchomości odebranych Kościołowi w przeszłości przez władze państwowe.